Vrede. Ik denk dat ik daar al mijn hele leven naar op zoek ben. Ik zocht het overal. Ik zocht het in de wereld, ik zocht het in mijn familiesysteem, ik zocht het in de relatie met anderen, ik zocht het in mijn vak, ik zocht het in duizenden boeken, ik zocht het in spiritualiteit. Ik kon het nergens vinden. Niet echt. Dat gevoel van rust en vrede.
Overal las ik dat je het in jezelf moet vinden. De vraag waar ik maar geen antwoord op leek te kunnen vinden was; waar dan?
Op 21 september, heel symbolisch op de Internationale Dag van de Vrede, begon ik samen met een prachtige groep mensen in de opleiding Secure Base coachen aan een reis langs de breuklijnen van ons leven. De Transitiecirkel vormde ons kompas. Het werd een reis waarin ik intens ervaarde dat hoe je gehecht bent van onmetelijke invloed is op álles in je leven: hoe je rouwt, hoe je viert, hoe je afscheid neemt, hoe je betekenis geeft, hoe en of je risico’s durft te nemen, hoe je leert. Met een Secure Base naast je, kun je groeien en je roeping leven, óók als je die veilige hechting niet van huis uit kent of hebt ervaren. Een Secure Base is caring en daring. Een Secure Base blijft bij je, óók als het moeilijk is.
Deze inzichten en ervaringen aan de hand van Secure Bases hebben zoveel diepte gegeven aan de kennis die ik tot dan toe had vergaard in mijn vak. Ik leerde dat je eigen verhaal kennen niet genoeg is om te helen. Dat heling vraagt om naar de pijn toe bewegen, dwars door het dal en oog in oog met de ‘draken’ die zich daar bevinden.
Ik leerde dat je als begeleider niet ‘in de kabelbaan’ kunt blijven zitten in dit werk. Ik leerde dat je mensen alleen maar mee kunt nemen naar de bestemmingen waar je zelf geweest bent. Dat echt leiderschap betekent dat je voorgaat in die weg door het dal. Ik leerde dat het een weg is die je niet alleen kunt afleggen. Ik leerde dat dat ook helemaal niet de bedoeling is.
Er ging een nieuwe wereld voor me open waarin ik leerde en ervaarde wat groeien op identiteitsniveau betekent en hoe we vanuit dit niveau antwoord kunnen geven op de uitdagingen die er in ons leven op ons afkomen.
Aan het einde van de reis ontstond een brandnieuw begin, waarin ik mijn roeping helder kreeg alsmede het leiderschap dat bij het leven van die roeping hoort. Het leven van je roeping kan niet vanuit je wonden. Het maakte dat ik me om kon draaien naar de toekomst, op naar datgene wat ik in de wereld in beweging wil brengen. Het maakte dat ik uiteindelijk de stap van het vullen van de leegte, naar het maken van ruimte kon maken. Het maakte dat ik eindelijk de vrede vond waar ik al zo lang naar op zoek was.
Naast alle diepgaande inzichten die ik over mezelf opdeed heb ik tegelijkertijd een prachtig ambacht mogen leren de afgelopen maanden. Een ambacht dat een enorme verrijking is gebleken van mijn begeleiding van mensen met levens- en loopbaanvragen. Een ambacht dat ik heel graag verder de wereld in wil brengen.
Ik ben dan ook zeer verheugd dat ik op 8 maart a.s. op uitnodiging van VistaNova, School voor loopbaan en leiderschap, een Masterclass mag geven over alle nieuwe inzichten en hoe deze toe te passen zijn in loopbaancoaching. Er zijn nog 3 plekjes vrij. Mocht je mee willen doen, aanmelden kan hier.