Waar we meestal naar één vaste plek op vakantie gaan, reisde ik deze zomer met mijn gezin voor het eerst met een camper door Denemarken en Zweden. Een indrukwekkende reis waarin we afwisselend prachtige steden en uitgestrekte natuur bezochten. We hadden niets geboekt. Elke dag mochten we ons opnieuw en in contact met elkaar afvragen; hoe is het hier, blijven we of gaan we? Dit maakte dat we – meer dan in eerdere vakanties – heel erg in het moment leefden. Met onze aandacht waren waar we ook fysiek waren. Gek genoeg gaf dat gegeven – ondanks dat we op 17 verschillende plekken hebben overnacht in 3 weken – enorm veel rust en zijn we verkwikt teruggekomen.

Deze week zijn in onze regio de scholen en de sportclubs weer begonnen en moest ons grote gezin er ook aan geloven. Bizar hoe snel die rust en dat ‘in het moment’ zijn om 8.30 uur op maandagmorgen acuut verdwenen lijken. Daar waar we tijdens de reis in die kleine ruimte met 6 personen en de weken daarna thuis als één geheel leken te functioneren en alles moeiteloos ging, voelt het voor mij alsof we allemaal weer uiteengespat zijn in losse delen.

Geesje

Waar is het midden? Het middelpunt van waaruit alles ‘als vanzelf’ gaat? Ik merk dat ik het een uitdaging vind dat midden (terug) te vinden. In mezelf en dus ook om me heen. Het voelt alsof de energie van september zegt ‘en nu weer aan de bak allemaal’. Ik merk dat ik niet kan, en ook niet wil, overschakelen van het één naar het ander, maar juist de staat van zijn van de vakantie wil integreren in het doen dat nu weer van mij en van ons gevraagd wordt. Maar hoe dan?

Op één van de laatste natuurcampings van onze reis op het Deense eiland Møn keken we met elkaar vanaf de speciaal daar neergezette ‘starbeds’ naar de Melkweg en nam ik deze prachtige kaart mee bij de receptie. Deze kaart hangt inmiddels in onze keuken. Vanochtend dacht ik terwijl ik er naar keek ineens; ik hoef me alleen maar te herinneren dat ik niet los sta van de natuur, maar er mee verbonden ben. De natuur haast zich nooit en toch gebeurt alles wat er moet gebeuren, volgens perfecte timing. De rust keerde per direct terug.

Mocht je dezelfde rush en worsteling voelen, nu je wellicht net als ik minder buiten en in de natuur bent dan toen je op vakantie was, kom dan in gedachten lekker bij mij op deze warme stoel onder de sterrenhemel zitten en voel of je de stilte kunt horen. Ook in ons normale leven kunnen we erop vertrouwen dat de intelligentie die het hele universum aanstuurt ook door en in ons werkzaam is en dat alles wat gedaan moet worden, precies op het juiste moment plaats vindt. Het vriendelijke paard met het lampje is er altijd om ons bij te schijnen als we het weer even vergeten.

Een fijne en vooral peaceful septembermaand gewenst!