Summer Vibes

Summer Vibes

Nog nooit eerder in mijn bestaan als ondernemer heb ik het gedaan: 5 weken achter elkaar vrij nemen. Eigenlijk vertrek ik elk jaar gehaast op vakantie, log ik midden in de nacht net voor vertrek uit en denk ik de hele autoreis naar onze bestemming nog aan de verhalen van mijn laatste cliënten van die laatste week en de mailtjes die ik nog had moeten sturen (maar niet heb gedaan). Eerlijk gezegd zijn de afgelopen jaren de eerste dagen van elke vakantie daar aan opgegaan: aan loslaten en ‘landen in het nu’.

Vandaag is in dat opzicht een historische dag. Ik log uit 10 hele dagen voor ik op vakantie ga en log pas weer in een week na terugkomst. Wat een heerlijk en rijk gevoel. Om gewoon eens ruimte te maken voor de zomer, ruimte te maken voor rust, ruimte te maken voor mijn gezin en bovenal: ruimte te maken voor mezelf. Om eens terug te blikken op alle avonturen van afgelopen jaar, dankbaar te zijn voor de rijke oogst op zoveel niveaus en ook al stiekem een klein beetje vooruit te blikken naar de tweede helft van het jaar. Ik kijk er naar uit.

Ik gun jullie allemaal veel ruimte deze zomer. Om te ontspannen, te oogsten, te lachen, bij te praten en nieuwe ideeën op te doen. Om te voelen wat jou eigenlijk roept in het leven als de druk en hectiek van de dagelijkse ‘rush’ een beetje gaan liggen. De zomer biedt ons zoveel inspiratie.

Om die zomerse inspiratie te benutten organiseert Vista Nova, school voor loopbaan en leiderschap, aankomende periode een serie prikkelende lezingen onder de toepasselijke naam Brain Food. Elke lezing staat één boek in het zonnetje. Onder het genot van fingerfood en een drankje en in gezelschap van leuke mensen word je meegenomen in de highlights van het boek dat die avond centraal staat en ga je met boek èn een goody bag naar huis.

Op dinsdag 1 september mag ik deze Brain Food verzorgen. Over Ontketen jezelf en de reis die daarna volgde. Over de reis van hoofd naar hart en hoe (weer) durven voelen zoveel mooie deuren opent. Heb jij zin om mee te vieren en te delen? Schrijf je dan hier in. Ik kijk er naar uit om te horen wat de zomer jou heeft gebracht.

Voor nu: een heerlijke vakantie met de mensen die je lief zijn, het eten waar je van houdt, de boeken die op je liggen te wachten en de plekken die ontdekt willen worden.

Wat een reis

Wat een reis

Aan het einde van een begeleidingstraject vraag ik dikwijls aan mensen om, op één vel, een visueel verslag van hun ‘reis’ te maken. Welke vergezichten dienden zich aan, welke draken zijn aangekeken en hoe is er betekenis gegeven aan dat soms kronkelige pad langs de breuklijnen die elk mensenleven kent?

Het is altijd weer ontroerend om samen terug te kijken. Alsof je na afloop van een reis door je foto album bladert en dan nog beter ziet wat je allemaal gezien en beleefd hebt.

Heel dikwijls realiseren mensen zich dan pas hoe moedig ze eigenlijk zijn geweest door dit aan te gaan en hoeveel zin hun moed gehad èn gebracht heeft.

Het is altijd weer een voorrecht om op zo’n reis zo dichtbij te mogen zijn en komen. Soms als reisleider, vaker als reisgenoot, Secure Base of ‘pleisterplaats’.

En soms, soms is zo’n verslag gewoon pure poëzie:

Te mooi om niet te delen.

Op de symbolische datum van 21 juni geef ik op verzoek van Vista Nova, school voor loopbaan en leiderschap, opnieuw een Masterclass voor coaches en loopbaanprofessionals die nieuwsgierig zijn naar hoe je begeleiding op zo’n intensieve reis kunt vorm geven, gebaseerd op je eigen verhaal en identiteit als coach. Wil je meedoen? Aanmelden kan hier. Er zijn nog een paar plekjes. Van harte welkom.

Van de leegte naar de ruimte

Van de leegte naar de ruimte

Vrede. Ik denk dat ik daar al mijn hele leven naar op zoek ben. Ik zocht het overal. Ik zocht het in de wereld, ik zocht het in mijn familiesysteem, ik zocht het in de relatie met anderen, ik zocht het in mijn vak, ik zocht het in duizenden boeken, ik zocht het in spiritualiteit. Ik kon het nergens vinden. Niet echt. Dat gevoel van rust en vrede.

Overal las ik dat je het in jezelf moet vinden. De vraag waar ik maar geen antwoord op leek te kunnen vinden was; waar dan?

Op 21 september, heel symbolisch op de Internationale Dag van de Vrede, begon ik samen met een prachtige groep mensen in de opleiding Secure Base coachen aan een reis langs de breuklijnen van ons leven. De Transitiecirkel vormde ons kompas. Het werd een reis waarin ik intens ervaarde dat hoe je gehecht bent van onmetelijke invloed is op álles in je leven: hoe je rouwt, hoe je viert, hoe je afscheid neemt, hoe je betekenis geeft, hoe en of je risico’s durft te nemen, hoe je leert. Met een Secure Base naast je, kun je groeien en je roeping leven, óók als je die veilige hechting niet van huis uit kent of hebt ervaren. Een Secure Base is caring en daring. Een Secure Base blijft bij je, óók als het moeilijk is.

Geesje

Deze inzichten en ervaringen aan de hand van Secure Bases hebben zoveel diepte gegeven aan de kennis die ik tot dan toe had vergaard in mijn vak. Ik leerde dat je eigen verhaal kennen niet genoeg is om te helen. Dat heling vraagt om naar de pijn toe bewegen, dwars door het dal en oog in oog met de ‘draken’ die zich daar bevinden.

Ik leerde dat je als begeleider niet ‘in de kabelbaan’ kunt blijven zitten in dit werk. Ik leerde dat je mensen alleen maar mee kunt nemen naar de bestemmingen waar je zelf geweest bent. Dat echt leiderschap betekent dat je voorgaat in die weg door het dal. Ik leerde dat het een weg is die je niet alleen kunt afleggen. Ik leerde dat dat ook helemaal niet de bedoeling is.

Er ging een nieuwe wereld voor me open waarin ik leerde en ervaarde wat groeien op identiteitsniveau betekent en hoe we vanuit dit niveau antwoord kunnen geven op de uitdagingen die er in ons leven op ons afkomen.

Aan het einde van de reis ontstond een brandnieuw begin, waarin ik mijn roeping helder kreeg alsmede het leiderschap dat bij het leven van die roeping hoort. Het leven van je roeping kan niet vanuit je wonden. Het maakte dat ik me om kon draaien naar de toekomst, op naar datgene wat ik in de wereld in beweging wil brengen. Het maakte dat ik uiteindelijk de stap van het vullen van de leegte, naar het maken van ruimte kon maken. Het maakte dat ik eindelijk de vrede vond waar ik al zo lang naar op zoek was.

Naast alle diepgaande inzichten die ik over mezelf opdeed heb ik tegelijkertijd een prachtig ambacht mogen leren de afgelopen maanden. Een ambacht dat een enorme verrijking is gebleken van mijn begeleiding van mensen met levens- en loopbaanvragen. Een ambacht dat ik heel graag verder de wereld in wil brengen.

Ik ben dan ook zeer verheugd dat ik op 8 maart a.s. op uitnodiging van VistaNova, School voor loopbaan en leiderschap, een Masterclass mag geven over alle nieuwe inzichten en hoe deze toe te passen zijn in loopbaancoaching. Er zijn nog 3 plekjes vrij. Mocht je mee willen doen, aanmelden kan hier.

De weg loopt niet waar je ‘m verwacht

De weg loopt niet waar je ‘m verwacht

Toen mijn zoon me in 2017 vertelde dat hij op rugby wilde, moest ik enorm slikken. Beelden van bomen van kerels die bovenop elkaar doken en hard op elkaar in beukten op modderige velden doemden in mijn hoofd op en ik dacht gelijk aan hersenschuddingen en gebroken ribben…

‘Weet je het echt zeker schat?’
Hij knikte enthousiast.

We zijn vijf jaar verder en hij is inmiddels overgestapt naar voetbal. Een tak van sport waar het er op alle vlakken anders aan toe gaat.

Ik kan in retrospectief niet anders zeggen dan dat mijn zoon nergens meer over respect leerde de afgelopen jaren dan op het rugbyveld.

Hij leerde respectvol scoren.
Hij leerde respectvol incasseren.
Hij leerde respect te hebben voor de regels, voor het spel en de scheidsrechter en voor zijn coaches.
Hij leerde respect te hebben voor zijn teamgenoten en voor de tegenstanders.
Hij leerde samen spelen, samen winnen, samen verliezen.

Iets waardoor hij het soms moeilijk heeft in de voetbalwereld waar een andere cultuur heerst, maar waardoor hij hier ook iets moois en puurs meebrengt: denken vanuit het grotere geheel.

Geesje

Hoe bijzonder dat, na al die jaren, één van zijn coaches die hem deze lessen voor het leven bijbracht, Bianca Groenewegen, contact met me opneemt. Of ik in haar  podcast Harten Vrouw met haar over het Paardenkrachtspel wil komen praten. Het spel waar we langs de lijn over spraken jaren geleden en waar we samen mee op onderzoek gingen.

Het werd een prachtig en eerlijk gesprek over wat de Paarden mij leren: dat delen helen is, dat het geheel echt meer is dan de som der delen, dat we elke dag opnieuw kunnen kiezen of we onze wonden laten spreken of ons pure zelf. Dat het uiteindelijk aan ons allemaal is om het licht in onszelf manifest te maken in de wereld. Niet vanuit ego, maar vanuit inspiratie en authenticiteit. Dat dat is waar het uiteindelijk echt over gaat.

Bijzonder hoe rugby en Paardenkracht op deze wijze samenkomen op manieren die ik nooit zelf had kunnen bedenken.

De weg loopt niet waar je ‘m verwacht.

Wil je deze podcast luisteren? Dat kan hier.

Dwars door de storm

Dwars door de storm

Open jouw armen
Open jouw armen voor alles dat komt
Open jouw armen
De weg naar de stilte gaat dwars door de storm
 
Uit: Ruimte van Stef Bos

 

In 2018 vertrouwde ik mijn boek Ontketen jezelf toe aan de wereld. Te midden van alle mensen die mijn cirkel van vertrouwen vormen. Op 13 december, de datum waarop in Zweden het feest van het Licht wordt gevierd. In de Michaëlskapel van de Domtoren, de plek waar ik ben afgestudeerd en ten huwelijk ben gevraagd.

Boekpresentatie Ontketen jezelf

Het was voor mij een heilige avond op een heilige plek op een heilige datum met mensen die voor mij heilig zijn. Ik voelde me vervuld, dankbaar en ‘opgetild’. ‘Nu gaat het gebeuren’, was mijn gevoel, ‘nu kan ik al mijn kennis met de wereld delen’.

De periode na de boeklancering gebeurde er uiteindelijk iets heel anders. Mijn lang verwachte gevoel van rust en vervulling bleef uit. Ik voelde me leeg en hopeloos.

Het boek was en is prachtig. Alles waar ik meer dan 15 jaar intens onderzoek naar had gedaan in gesprek met al die mooie mensen en in gesprek met mezelf had een plek gekregen. En toch… toch wist ik instinctief dat er iets ontbrak. Ik voelde het.

Als je net een boek hebt uitgebracht waar je 1000 exemplaren van hebt laten drukken en op de achterkant staat dat het je levenswerk is, is het bijzonder confronterend als je zo kort daarna merkt dat je iets over het hoofd hebt gezien. Deze confrontatie liet mijn wereld beven. Ik geloofde niet meer in mijn boek. Niet meer in mijn vak. Niet meer in mezelf. Niet meer in het leven.

Het voelde alsof ik in het donker was beland. Hoe kon dat na zo’n heilig proces waarin alles klopte?

Ik weet inmiddels – na drie jaar – dat dit ‘duister’ een groot geschenk is geweest en dat het uiteindelijk voor de terugkeer van het licht heeft gezorgd. Dat dat niet op een andere manier had gekund. Mijn denken zat zo vast in hokjes, er was zoveel herrie in mijn geest. Het moest instorten. Om een nieuwe manier van denken te kunnen laten ontstaan.

De weg naar de stilte gaat dwars door de storm.

De stilte en de bron voor deze nieuwe manier van denken vond ik in Een Cursus in Wonderen. Een zelfstudie programma gebaseerd op universele spirituele thema’s, dat in mijn leven kwam op het moment dat er voor mijn gevoel geen enkel houvast meer was. Ik weet inmiddels dat de wijsheid die mij veranderde in vele vormen en vanuit vele bronnen kan komen. Voor mij persoonlijk was dit de perfecte vorm, omdat deze wijsheid – uit de spirituele psychotherapie – voor mij uiteindelijk de weg terug naar mijn geliefde vak heeft betekend. Hierdoor kon ik de waarde van Ontketen jezelf weer gaan zien, alleen vanuit een volkomen nieuw perspectief. En dat is met recht een wonder.

In november 2021 mocht ik voor VistaNova, school voor loopbaan en leiderschap, een online college over Ontketen jezelf geven vanuit dit nieuwe perspectief. Over hoe ik pas door alles op te schrijven kon ontdekken waar ik in gevangen zat. Ontketen jezelf 2.0.

Wil je het terugkijken? Dat kan hier.

Het komt goud

Het komt goud

‘Het komt goud’ daar sluit ze haar laatste e-mail mee af.
Ik moet erom grinniken. Want goud dat is het absoluut geworden.

Weken zijn we ermee bezig geweest, Ingebritt en ik, om de paarden van het Paardenkrachtspel hun unieke kleuren te geven. Tientallen e-mails en talloze telefoongesprekken verder is het nu echt af. Het spel dat twee jaar geleden in zwart-wit ontstond, blijft op natuurlijke wijze evolueren en is inmiddels in prachtige kleuren beschikbaar.

evolutie van het paardenkracht spel

In een wereld die voor mijn gevoel steeds zwart-witter wordt en lijkt te bestaan uit steeds groter wordende tegenstellingen met enorme kloven ertussen, lieten de paarden weten dat ze kleur wilden krijgen.

Regenbogen kunnen kloven overstijgen.

Kinderen gaven ooit de aanzet tot de ontwikkeling van het spel (groep 7 van mijn oudste dochter waar ik over talenten vertelde). Het waren wederom kinderen (uit groep 5 deze keer) die de aanzet tot deze ontwikkeling gaven. ‘Mogen we ze alsjeblieft inkleuren juf? Dan vind ik ze nog liever’.


Kinderen die ons de weg wijzen naar de verbinding tussen verschillen. Ik vind het een mooi symbool.


Dat inkleuren bleek in de praktijk overigens nog niet zo simpel. Een paar paarden namen direct en als vanzelf hun kleur aan: Avontuur, Vrijheid, Vorm geven en Spanning. De paarden die vanuit hun oorsprong graag willen spelen en ontdekken.

Complexer bleek het om Loyaliteit, Zichtbaarheid en Leiden kleur te geven. De paarden die het vaak het zwaarste hebben in een wereld vol tegenstellingen. Want aan wie en wat blijf je trouw in een wereld vol meningen? Durf je nog je plek in te nemen en zichtbaar te zijn of duik je liever weg? En hoe ziet leiderschap eruit in deze tijd waarin we tussen een oude en een nieuwe wereld in lijken te leven?

Het komt uiteindelijk goud.

Dat leerden de paarden mij.

Ze hebben inmiddels allemaal hun unieke kleur gekregen. Daarvoor moesten we per paard alle krachten en valkuilen in ons hart sluiten en al onze oordelen opzij zetten om in essentie te kunnen zien wat elk paard de wereld te brengen heeft.

Een mooi proces en een leerschool voor het ‘echte leven’. Kunnen we in alle onrust en afleiding aan de oppervlakte het licht daaronder in ieder die we ontmoeten nog zien en begroeten?

Ik hoop dat de volledig hernieuwde vorm van het Paardenkrachtspel je daartoe uitnodigt en inspireert. Vanaf nu hier te downloaden met een volledig nieuwe ‘gebruiksaanwijzing’ en tips om er volop mee te kunnen spelen.

Veel plezier gewenst!